Inwentaryzacja głównych obszarów podmokłych dorzecza Parsęty
Zdefiniowanie elementów bazy danych służących inwentaryzacji i planowaniu terenów podmokłych:
Zdefiniowanie elementów bazy danych służących inwentaryzacji i planowaniu terenów podmokłych:
Określenie systemu, elementów oraz założenie bazy danych dla inwentaryzacji i planowania stanowi podstawę dla zarządzania terenami podmokłymi.
Jako minimum, baza danych powinna zawierać:
-
mapy odwzorowane w Geograficznym Systemie Informacyjnym (GIS)
-
kody klasyfikacyjne dzielące tereny podmokłe wg typów dominującej populacji roślinnej i reżimu hydrologicznego. Podstawą kodów klasyfikacyjnych będzie system klasyfikacji przyjęty dla Dyrektywy Siedliskowej UE
-
listę roślin i zwierząt napotkanych na tym obszarze
-
system kodowania do opisu restrykcji dla przyszłego użytkowania terenów podmokłych. Są to kody klasyfikujące mokradła na typy w zależności od stopnia ochrony. Posłużą do przygotowania bazy danych jako trwałego administracyjnego narzędzia dla planowania i zarządzania
-
system kodowania opisujący potencjalne obszary pod naturalne zbiorniki retencyjne
<>Realizacja tego etapu:
• Przygotowanie założeń funkcjonowania bazy danych.
Na tym etapie zostały określone wymagania, elementy i warunki funkcjonowania bazy danych.
• Inwentaryzacja głównych przyrzecznych obszarów podmokłych
Przeprowadzono inwentaryzację głównych podmokłych obszarów przyrzecznych. Inwentaryzacja posłużyła za źródło utworzenia GIS.
Zbiorowiska roślinne zostały zarejestrowane i zebrano dane na temat roślin i zwierząt występujących na mokradłach. Szczególną uwagę zwracano przy tym na Dyrektywę Siedliskową 092/43/EEC oraz na Dyrektywę Ptasią 79/409/EEC.
• Utworzenie i wdrożenie bazy danych Geograficznego Systemu Informacyjnego (GIS)
GIS został skonstruowany przez konsultantów i uruchomiony w biurze ZMiGDP i RZGW. Została opracowana instrukcja użytkowania i uzupełniania bazy danych.