2.1. Charakterystyka geograficzna

Parsęta jest rzeką Przymorza. Jej długość wynosi 131,7 km. Dorzecze Parsęty zajmuje obszar 3 150,9 km2 zamieszkały przez ponad 185 tys. osób.

Górna część dorzecza - Pojezierze Drawskie cechuje się dużymi deniwelacjami i urozmaiconymi formami terenu. Najwyższe wzniesienie znajduje się na południowy wschód od Połczyna i osiąga 222 m n.p.m.

Parsęta częściowo płynie przez pradolinę pomorską rozcinającą Równinę Białogardzka od Koszalina w kierunku Białogardu.

Ma charakter rzeki nizinnej z wyjątkiem górnego i częściowo środkowego biegu. W górnym biegu w strefie moren czołowych głębokość rzeki jest zmienna, brzegi lesiste, dość wysokie, miejscami strome, prąd szybki, temperatura wody niska. W dolnym biegu - na Równinie Białogardzkiej prąd powolny, bieg kręty, występują również progi podwodne. Dno doliny jest płaskie ze starymi zakolami wśród łąk. Miejscami można spotkać wysokie, podcięte krawędzie doliny. Poniżej Białogardu rzeka została uregulowana, miejscami obwałowana.

Uchodzi do Morza Bałtyckiego w Kołobrzegu

Największym dopływem Parsęty jest Radew, o długości 85 km i powierzchni dorzecza 1091,5 km2. Wypływa na południe od Drzewian, na Pojezierzu Bytowskim około 8 km na wschód od Bobolic. W górnym biegu nosi nazwę Debrzyca. Przepływa przez jezioro Kwiecko z którego wypływa jako Radew. Początkowo płynie w wąskiej dolinie i przepływa przez kilka jezior m.in. Rosnowskie. Poniżej jeziora część wody płynie Kanałem Rosnowskim. Ujście do Parsęty w pobliżu Karlina.

Na Radwi istnieją małe elektrownie wodne - zbiorniki Hajka i Rosnowski. Dolina górnej Radwi stanowi zachodnią granicę Wysoczyzny Polanowskiej.

Rzeki płyną równoleżnikowymi odcinkami Pradoliny Pomorskiej na przemian z odcinkami przełomowymi przez partie wysoczyzn.

Wody Parsęty i Radwi są zasilane licznymi dopływami oraz gęstą siecią cieków wysiękowych w partiach rzeki przepływających przez tereny o większych deniwelacjach. Wyjątkową cechą dorzecza jest ubóstwo jezior, które zajmują jedynie 21 km2 tj. 0,67% zlewni.